
‘Je moet doen waar je blij van wordt!’, een gevleugelde uitspraak die je te pas en te onpas om je heen hoort. Maar er zijn nogal wat misvattingen over…
Als ik het, als trainer en coach, heb over goed voelen, genieten en ontspannen, dan heb ik het vaak over ‘doen waar je blij van wordt’. En dan maak ik eerst duidelijk wat ik daarmee NIET bedoel. Doen waar je blij van wordt, is voor mij niet krampachtig ‘alleen maar leuke dingen’ doen, ook al kan ik daar goed in vluchten. Het is niet grijnzend negeren dat er chaos, verdriet en ongemak is. Of dat er zorgen zijn, ook al kan ik uit gewoonte wel erg snel kijken naar wat er allemaal wél goed gaat. Het is niet doen alsof ik vrolijk ben omdat ik behoor te genieten van het leven vanuit een diepgewortelde sense of I’m-so-priviledged-so-shut-the-fuck-up-and-enjoy-life. Ook al meen ik het dat ik echt dankbaar en gezegend ben.
Het is geen blij sausje.
Wie in de dagelijkse hectiek dit zo ziet – en ik ben de eerste die in het verleden haar hand mocht opsteken – mist de zachte kracht die schuilgaat achter ‘kiezen om te doen waar je blij van wordt’. Kiezen om te doen waar je blij van wordt, doet een beroep op je vermogen in kwetsbaarheid te staan. Want het gaat over kiezen voor wat je wérkelijk wil en wat werkelijk goed zou zijn voor je. Het is toegeven dat iets niet (meer) goed voelt en dat het tijd wordt om opnieuw te kiezen. In het groot of in het klein.
Ik wil dit bij nader inzien niet. Niet meer.
Terwijl ik dit artikel schrijf, zit mijn man op de bank. In zijn eentje. Eerder vandaag hadden we gezegd dat we vanavond een keer samen een avondje film zouden kijken. Alleen… mijn inspiratie om te schrijven begint te stromen en als ik eerlijk ben, is dit waar ik op dit moment werkelijk blij van word: schrijven. Ik stoei er een beetje mee, terwijl ik naast hem ga zitten en de film begint. Ik voel me onrustig en steeds meer gespleten. Er komen stemmetjes. ‘Je hebt het met hem afgesproken. Gisteravond zat je ook al te schrijven. Dat is ook niet gezellig. Als we nu niet samen kijken, dan komt het er de rest van de week ook niet van.’ Maar mijn hart en gevoel zeggen wat anders. Ik wil dit bij nader inzien toch niet. Niet meer.
Wat doe ik: uit plichtsbesef handelen, of voor mezelf kiezen?
Waar ik mijn hele leven goed in ben geweest, is aanpassen, wegcijferen, verlangens wegstoppen, gevoel onderdrukken, doen waarvan ik denk dat een ANDER er blij van wordt. Iedereen die in een burn out zit, of een burn out verleden heeft, herkent zich hier in, 100%. Sinds mijn burn out weet ik beter en doe ik het anders. Toch blijft het een groot ‘afleerproject’ voor mij. Dus wat doe ik nu? Strak, uit plichtsbesef en ‘voor mijn man’ aan de bank gekluisterd naar een compromis film op TV staren? Of woorden geven aan wat ik liever wil en voor mezelf kiezen? Het antwoord op die vraag lees je op dit moment: mijn handen vliegen over het toetsenbord en ik voel mijn inner peace: Doen waar je blij van wordt is de meest authentieke manier om terug te keren naar jezelf. Om trouw te blijven aan jezelf.
Elke keer als ik de moed heb om…
– mijn verwachtingen, verplichtingen, versnelling, stress, alles over ‘moeten & horen’ op te merken,
– eerlijk naar mijzelf te zijn over hoe dit voelt,
– te herkennen wanneer ik hier, bewust of onbewust, voor aan het kiezen ben en hoe niet-goed ik mij hier geleidelijk bij ga voelen
– te besluiten opnieuw te kiezen, maar dan voor: waar zou ik nu blij van worden? Nu? Wat doet mij Nu goed?
…dan zal het 9 van de 10 keer stoppen zijn. Stoppen. Ruimte maken. Voelen. Iets niet meer doen. Of iets anders doen.
Alleen al het opmerken, creëert de opening. Het is mogen stoppen en kiezen voor wat beter voelt. Voor jou. Doen waar je blij van wordt, is uit liefde voor jezelf iets Niet-(meer)-Doen.
Ik mag stoppen met me opwinden, druk maken, vinden dat ik moet doorgaan of moet aansluiten, als ik merk dat het niet goed voelt. Ik mag stoppen met moeten presteren, op orde hebben, pleasen, als het begint te knagen en niet goed voelt. Ik mag stoppen met vergelijken, veroordelen, verwachten, als dat mij uitput en niet goed voelt. Ik mag kiezen voor rusten, spelen, laten, dichtbij mezelf kruipen, mijn vreugde volgen, mezelf laten zien en me terugtrekken. Dat mag ik. En dat mogen we allemaal.
Shift from the urgencies of the mind, to the urgency of the heart.
Dat zal meestal zijn:
– iets wat oplucht en verruimt
– iets waar je energie van krijgt
– iets wat je rust en kalmte (inner peace) brengt
– iets wat je in het hier en nu brengt
Afstemmen op wat goed voelt, waardoor je gaat doen waar je blij van wordt, is een oneindig zachte kracht die je vertelt waar je mee mag stoppen, om iets anders te doen. Welcome to the gentle force of choosing joy. En mijn man? Die vond het prima en heb ik nog nooit zo snel zien wegzappen naar een SCI-FI actie film. Everybody happy.